Ikaw ay tubig

Na dumadaloy nang marahan,

Dala ang katahimikang

Hinahanap ng isipan.

Kung maglayag man,

At ako'y maligaw,

Ikaw ang paraluman

Nitong buhay kong hiram.

Ikaw ang apoy 

Na nagbibigay-init

Sa nanlalamig na pusong

Puno ng pananabik.

Ikaw ang hangin

Na umiihip nang payapa

Sa lahat ng dako ay naroon,

Tulad ng 'yong mga alaala.

Ikaw ang moog kong

Sandigang matibay,

Kublihan ng tuwa,

At ng aking mga luha.

Ikaw ang tanggulan,

Kung matanghal sa madla

Ang aking kahinaang

Balot ng kalungkutan.

Ikaw ang kanlungan

Ng hapo kong kaluluwa,

Ikaw ang aking pahinga

At kapayapaan.